Titel: Een laatste brief.
Schrijver: Wilma Geldof.
Eerste druk: 2005.
Uitgever: Uitgeversmaatschappij Holland-Haarlem.

Schrijversinformatie :

Wilma Geldof is geboren op 18 januari 1962 in Alphen aan den Rijn.

Ze heeft één broer en twee zussen.

Ze heeft geen kinderen maar wel een vriend.

Schrijven is niet het belangrijkste voor haar maar ze vindt het wel erg leuk.

Samenvatting:
Valerie heeft een jaar geleden haar moeder verloren heeft het daar nogal moeilijk mee,.
Valerie is zestien en net verhuisd met haar vader en zus Kathinka naar een andere stad. Ze moet naar een nieuwe school waar ze helemaal niemand kent en ze zich ook niet echt op haar gemak voelt. Haar vader zegt dat het goed als ze opnieuw begint met haar leven,en Valerie mist haar nog heel erg.
Valerie wou eigenlijk helemaal niet verhuizen want in het oude huis had ze het gevoel dat haar moeder ieder moment binnen zou kunnen lopenen er niks aan de hand is.
Valerie praat niet veel met haar vader en zus.

Ze was altijd moeders kindje maar nu kan ze bij niemand meer terecht heeft ze het gevoel.
Op school ontmoet ze Robin en Tara. Robin is heel aardig maar Tara mag ze niet zo.

Tara is het mooiste meisje van de school maar ze is erg verlegen. Valerie moet niks van Tara hebben omdat ze jaloers is op de vriendschapdie speelt tussen Robin en Tara.
Als Valerie twee maanden in het nieuwe huis woont vertelt haar vader dat hij een nieuwe vriendin heeft. Valerie kan het niet geloven, daarom zijn ze natuurlijk naar een andere stad verhuisd. Helemaal niet omdat haar vader opnieuw wou beginnen, maar omdat hij hier een vriendin had. Ze krijgt ruzie met haar vader en loopt van huis weg. Als ze buiten in het gras zit komt ze haar gym stagaire Olaf tegen. Ze gaat met Olaf mee naar zijn huis. Olaf is de knapste leraar van de school. Als ze daar naar de wc gaat, ziet ze een speldje van Tarao op de grond liggen. Als ze samen gewoon een kopje thee drinken, lijkt het dat de gym stagair iets meer wil dan alleen thee drinken. Maar Valerie heeft het snel door en gaat weg. Ze gaat voor een paar nachten bij Robin slapen.
Robin en Valerie worden steeds beter bevriend. En Tara lijkt er een beetje buiten te vallen.
Robin en Tara gaan samen op vakantie naar de Ardennen en Valerie mag mee. Maar als ze daar zijn gaat het niet zo goed tussen Tara en Valerie. Ze hebben constant meningsverschillen en willen niks samen doen.
Als ze de een na laatste middag de zoveelste film zitten te kijken loopt Valerie even naar de wc. Maar als ze de kamer van Tara voorbij loopt ziet ze haar mobieltje liggen. Ze loopt er naar toe en kijkt naar de sms’jes die Tara heeft gekregen. Er staan heel veel sms’jes in van Olaf. Valerie stuurt een sms’je naar Olaf waar in staat: Weet het nu wel. Kap maar. Doei.
Als ze op verzenden heeft gedrukt krijgt ze opeens verschrikkelijk spijt en daarom verteld ze het Tara. Tara is razend, zo boos, en Robin kijkt haar ook boos aan. Daarom rent ze snel naar buiten.
Als ze op de weg loopt komt er een scooter aan die haar niet ziet, en schept haar. Ze moet snel naar het ziekenhuis want haar voet lijkt gebroken.
Die avond komt haar vader haar ophalen en brengt haar naar huis. Als ze thuis zijn krijgt ze een ring van haar vader en hij zegt dat hij vroeger van mama was geweest. Haar zus heeft er ook één en ze zijn er erg blij mee.
Haar vader verteld dat Tara en Robin ook al thuis zijn. Valerie vind het jammer dat Robin nog niet heeft gebeld maar ze denkt dat Robin voor Tara heeft gekozen en daarom niet belt.  En dat kan ze maar al te goed begrijpen.
Het gaat steeds beter met haar relatie tussen haar en haar vader. Op een dag gaat ze zelfs mee naar zijn nieuwe vriendin Marján. Marján heeft een zoontje Coen, hij is nog maar drie jaar en heel lief. Marján blijkt heel aardig te zijn en Valerie heeft er niet zo veel problemen meer mee dat haar vader een nieuwe relatie heeft.
Als Valerie na de vakantie weer naar school gaat, gaat ze niet meer met Robin en Tara om maar met andere klas genoten. Na een paar weken praten ze pas weer met elkaar.
Tara’s vader is er achter gekomen dat ze wat had met Olaf en ze kreeg daarom veel straf.
Olaf heeft een waarschuwing gekregen, en mocht zijn stage nneet meer afmaken op de sachool van valerie.
Valerie is blij dat het nu steeds beter gaat tussen Tara en haar want dan hoeft Robin ook niet te kiezen.
Op haar verjaardag komen haar oude vriendin Eva, Robin en Tara. Valerie is erg blij dat het weer goed is tussen Tara en haar.
Ze praat nu veel over haar moeder met haar vader en dat lucht haar erg op. Haar vader heeft
gezegd da het helpt als je het op papier zet om over dingen heen te komen. En daarom schrijft ze ook een laatste brief aan haar moeder waarin ze vertelt hoe het nu met haar gaat.

Hoofdpersoon:

Valerie: Ze is zestien, ze is erg koppig en wil nooit ergens over praten. Ze woont met haar vader en haar zus en een rijtjeshuis.
Ze heeft nog één vriendin Eva van haar oude woonplaats, maar in haar nieuwe woonplaats nog helemaal niemand. Ze leert in haar nieuwe woonplaats Tara en Robin kennen.

Tijd:

Het is ongeveer 3 maand denk ik waarin alles zich afspoeeld. Valerie denk alleen wel veel terug naar toen ze klein was Dus er zitten flashbacks in. Ze denkt vooral terug aan alle momenten toen haar moeder er nog was. Het speelt zich ongeveer in deze tijd af.

Plaats:

Het speelt zich af in een stad, waar de naam niet van in het boek staat. Het speelt zich ook af in de Ardennen, en op de school.

Thema:

Het verwerken van haar moeders dood en een nieuw leven beginnen. Met nieuwe vriendinnen omgaan, en een nieuwe moeder kunnen accepteren.


Einde:

Het heeft een gesloten eind, dit komt doordat ze het accepteert dat haar vader een nieuwe vriendin heeft en dat ze over de dood van haar moeder nu kan praten.

Waardering:

ik vond het een erg mooi boek om te lezen omdat er veel over haar moeder word vertelt  en dat je je ook net alsof je het echt meemaakt en in het verhaal zit. Je hebt echt het gevoel alsof je meespeelt in het verhaal en dat vond ik erg mooi.

Titelverklaring:

De titel past niet echt bij het hele boek omdat dat ze pas aan het einde van het hele boek een laatste brief aan haar moeder schrijft en in het boek zelf gaat het daar voor de rest niet over.